KARANLIK TEHLİKE: BAĞNAZLIK

 (Bu eserlerde, diğer bazı eserlerde görülen, yazarın şahsi kanaatlerine, şüpheli kaynaklara dayalı izahlara, mukaddesata karşı gereken adaba ve saygıya dikkat edilmeyen üsluplara, burkuntu veren ümitsiz, şüpheci ve ye'se sürükleyen anlatımlara rastlayamazsınız.)

 ÖNSÖZ

Yanlış Bilinen İslam 

"Benim dinime dön! Ya da öl!" Bağnazlığın sloganıdır bu. Bağnazlıkta demokrasi, fikir özgürlüğü, sevgi, saygı, şefkat, dostluk, fedakarlık gibi kavramlar yoktur. Bazı insanlar bağnazlığın ve onun ürünü olan radikalizmin bir hak dinin içine yerleşebileceğini düşünürler. Oysa bağnazlığın kendisi bir dindir. Her düşünce içinde bağnazlık dininin temsilcileri vardır. İslam'da, Musevilikte, Hristiyanlıkta olduğu gibi Marksizm'de, faşizmde, ateizmde de bağnazlar çoktur. Aynı batıl dini savunurlar hep birlikte: "Senin fikrine tahammülüm yok! Ya benimkini kabul et ya da yok ol!" 

Özellikle son dönemlerde bu tahammülsüz ve sapkın din, çoğunlukla İslam dini gibi anılmaya başladı. Bir kısım odaklar bağnazlık dinine İslam adını koydular. Bağnazlık dinine yönelik korkularını İslam'a yönelttiler. Öyle ki, bir İbrahimi din "korku" kelimesiyle birlikte anılır oldu. İslamofobi bütün dünyada zikredilir oldu. İnsanlar korkularının İslam'dan değil, bağnazlık dininden kaynaklandığının farkında bile olmadılar. Hurafecilerin yarattığı bağnaz dinin İslam adına ortaya çıktığını göremediler. Çünkü kimse onlara İslam'ın bu olmadığını anlatmadı. Ne İslam adına ortaya çıkan radikaller ne de bu radikallerden korku duyan islamofobikler gerçek İslam'ın bu bağnaz, ürkütücü, sevgisiz ve nefret dolu dinle hiçbir alakasının olmadığını gösteremedi. İslam dininin radikalleri tüm dünyaya ama en çok da Müslümanlara zarar vermeye başladılar. 

"Ilımlı İslam" kelimesi de bu nedenle ortaya atıldı. Sanki bir vahşi bir de ılımlı İslam modeli varmış gibi radikallerin vahşetine karşı koyan Müslümanlar "ılımlı Müslüman" olarak anılmaya başlandı. İslam karşıtı sesler ılımlı İslam'ın savunucularını takdir ettiler, fakat radikallere karşı onları güçsüz buldular. Zannettiler ki bir vahşet dini, barışçıl bir kısım kimseler tarafından yumuşatılmaya çalışılıyor (İslam'ı tenzih ederiz). Hatta buna İslam'da reform, ılımlı İslam savunucularına da reformist dediler. Oysa bunun bir reform değil, gerçek İslam olduğunu gösterebilen olmadı. İslam karşıtları, "reformist"leri takdir etseler de, radikallerin şiddetten kaynaklanan sahte güçleri ve onların İslam dinini temsil ettikleri şeklindeki inançları daha ağır bastı. 

Barışçıl Müslümanlar İslam dinini, yumuşatmaya, reformize etmeye veya ılımlı hale getirmeye çalışmıyorlar. Barışçıl Müslümanlar olarak asıl amacımız, yıllardır İslam adı altında dünyaya yayılan bir yalanı ilimle yok etmektir. Yıllardır İslam adına temsil edilen radikalizmi, bağnazlığı, fanatikliği ve İslam ile alakası olmayan o hurafe dinini ortadan kaldırmaya çalışmak, Kuran'dan delillerle İslam'ın gerçeğini göstermektir. Şu ana kadar bağnazlar tarafından İslam'a yönelik yapılmış en büyük iftiraya son vermektir.

Bu kitapta gerçekte radikalizme karşı eleştirileriyle ön plana çıkan Batılı bir kısım İslam karşıtlarının iddialarına ve bağnazların korkunç mantıklarına cevaplar verilmektedir. İslam'a dahil edilmeye çalışılan sahte bağnaz dinin çeşitli kaynaklarındaki iddiaların geçersizliği Kuran'dan örneklerle anlatılmaktadır. Özellikle bu iddialara yönelik bir çalışmanın yapılmasının sebebi, İslam'a yöneltilen tüm eleştirilerin benzer yönde olması ve radikalizm dininin "İslam" zannedilmesi yanılgısıdır. Dolayısıyla amaç, İslam'a yöneltilmiş asılsız suçlamalardan yola çıkarak gerçek İslam dini hakkında yanlış bilinenlerin KURAN'DAN DELİLLERLE açıklanması ve bu yanlışın ortadan kaldırılmasıdır. 

Bağnazların sorunu, dinlerini hurafelerden öğrenmeleridir. Ne var ki bağnazların sahte dinlerini eleştirenler de kimi zaman onlar kadar radikal olup bağnazların hurafelerini onlar kadar doğru zannedebilmektedirler. Biz Kuran'dan delil getirdikçe onlar bağnazların hurafelerinden delil getirmeye çalışırlar. İşte en büyük hatayı da burada yaparlar. Eğer gerçek İslam'ı tanımak ve bağnazlığa karşı çözüm elde etmek istiyorlarsa burada anlatılan gerçek dine kulak vermelidirler. Eğer bunu yapmazlarsa, radikalizm büyük bir bela olarak dünyayı sarmaya devam edecektir. 

1. BÖLÜM

İslam'ı Vahşet Dini Gibi Gösterenlerin Yanlış Kullandıkları İki Temel Kavram: Şeriat ve Cihat 

Allah bir ayette Kuran'ı şu şekilde tarif eder: 

...(Bu Kur'an) düzüp uydurulacak bir söz değildir, ancak kendinden öncekilerin doğrulayıcısı, her şeyin 'çeşitli biçimlerde açıklaması' ve iman edecek bir topluluk için bir hidayet ve rahmettir. (Yusuf Suresi, 111)

Allah'ın ayette açıkça bildirdiği gibi "Herşeyin çeşitli biçimlerde açıklaması" olan Kuran, hurafecilere asla yeterli gelmemiştir. Çünkü onlar, Kuran'ın bildirdiği yolu kendi batıl din anlayışlarına uygun bulmazlar. İşte bu nedenle tarih boyunca bir kısım Kuran hükümlerinin "yeterli olmadığı" (Kuran'ı tenzih ederiz) ve "açıklanması gerektiği" iddiasıyla ortaya çıkmışlardır. Buradan, "Kuran'ı ancak hadisler" yoluyla anlayabiliriz" mantığını geliştirmişlerdir. 

Burada şu açıklamayı yapalım: Hadisler, Peygamberimiz (sav)'in sözleri olarak bugüne kadar gelmiş izahlardır. Bir kısmı sahih yani gerçek söz ve uygulamalar olmakla birlikte, bir kısmı zamanla uydurulmuş, bir kısmının ise zamanla anlamı değiştirilmiştir. Bir hadisin gerçekten Peygamberimiz (sav)'in sözü veya uygulaması olduğunu anlamanın ise iki yolu vardır: Kuran ile mutabık olması ve tahakkuk etmesi (gerçekleşmesi). Kuran ile çelişen bir söz veya uygulamanın Peygamberimiz (sav)'e ait olduğunu iddia etmek ise düpedüz Peygamberimiz (sav)'e iftiradır. Çünkü Efendimiz (sav) de sadece Kuran'a uymuştur. 
"Kuran'ı ancak hadisler yoluyla anlayabiliriz" mantığı İslam dünyasına büyük zararlar vermiştir. Çünkü bu mantıkla yola çıkan bir kısım Müslümanlar, din adına uydurma hadislere uymaya başlamışlardır. Hatta bir süre sonra Kuran'ı bir kenara bırakmış, sadece söz konusu hadisleri kendilerine din kaynağı edinir hale gelmişlerdir. Uydurma hadisler Kuran ayetleriyle çeliştiğinde ise, "Bu hadis Kuran hükmünü nesh etti (yürürlükten kaldırdı)" demeye bile cüret edebilmişlerdir. Yüzlerce uydurma hadisten kaynaklanan farklı dinler gelişmiş ve İslam dini içinde, birbiriyle pek çok konuda çelişen dört ayrı mezhep ortaya çıkmıştır. Mezhep alimleri ise kendilerine Müslüman demiştir, fakat hepsi farklı bir şeyi savunmuştur. Hatta birbirlerinin dinden çıktığını düşünmüşlerdir.

İslam aleminin düştüğü bu durumu Peygamberimiz (sav) Kuran'da Yüce Allah'a şu şekilde şikayet eder: 

Ve elçi dedi ki: "Rabbim gerçekten benim kavmim, bu Kur'an'ı terk edilmiş (bir Kitap) olarak bıraktılar." (Furkan Suresi, 30)

Gerçekten de İslam aleminin büyük bir kısmının sorunu bugün, Kuran'ı terk edilmiş bir kitap olarak bırakmış olmalarıdır. 

Kuran terk edildikten sonra sıra "icma"ya gelmiştir (İcma: Herhangi bir dönemde yaşamış din büyüklerinin, kıyas delillerine dayanarak şeriat konusunda hüküm koymaları). Bu kişilerin de yol göstericileri Kuran olmadığı için binlerce uydurma hadis içinde boğulmuşlar ve "hükümleri Kuran'ın da hadislerin de açıklayamadığı" gibi bir kanaate varmışlardır. Artık bu "din büyükleri" İslam adına kanunlar koyar hale gelmiştir. Mezhepler birbiriyle çatışır ve çelişirken bu defa da mezheplerin içindeki icmalar birbiriyle çatışır haline gelmiştir. Her "din büyüğünün" kendi yorumu hüküm kabul edilmiş, her cemaat farklı bir uygulamayı esas almış, koskoca İslam topluluğu mezheplere, sınıflara ve son olarak da küçük gruplara bölünmeye başlamıştır. Kuran ise, kılıfı içinde duvara asılan bir süs olarak bırakılmıştır. Bütün bunların sonucunda da İslam camiasının büyük bir kısmı "Kuran'ı terk etmiştir". 
Bir kısım İslam karşıtlarına bakıldığında onların da sorununun hurafecilerle aynı olduğunu anlarız. Onlar da İslam'ı Kuran'dan öğrenmezler. Tıpkı hurafecilerin yaptıkları gibi onların da İslam'ı değerlendirmelerinde, uydurma hadisler, gelenekler ve bir kısım din bilginlerinin çoğu zaman Kuran ile örtüşmeyen icmaları ön plandadır. Onlara göre de  "İslam", hurafecilerin hayatları ve uygulamalarıdır. Onlara göre "İslam", Kuran'daki din değil, tarihçilerin hayal gücüdür. Onlar Kuran'ın değil, bu uydurma dinin şeriatına "şeriat" derler. Kuran'ın bildirdiği değerlerden, kavramlardan, uygulamalardan habersizlerdir ama hurafecilerin sahte dinlerinin tüm kurallarını çok iyi bilirler. Bu sahte dinin kurallarını eleştirirken de kendilerince İslam'ı eleştirdiklerini zannederler. Hurafecilerin dinine öylesine sahip çıkarlar ki, "bu İslam değil" dendiğinde inanmazlar. Ki bu son derece önemli bir hatadır.

Söz konusu kişiler ideolojik bir din karşıtlığı düşüncesiyle İslam'a karşı değillerse, bağnaz zihniyetin karanlığına karşı gerçekten çözüm arıyorlarsa, buna inanmak zorundalar. Onların dini İslam değil. Bir Müslümana Kuran tek başına yeterlidir. Hadisler, Kuran ile mutabık oldukları sürece doğru ve güvenilirdirler. Kuran ile çelişen bir hadisin İslam'da yeri yoktur. Eğer bir Müslüman Kuran'da İslam'ı bulamıyorsa, başka bir din arayışı içinde demektir. O dinin şeriatı ise İslam değildir. 

Kuran'daki Gerçek Şeriat 

Şeriat kelime anlamı olarak "yol" demektir. Bir Müslüman Kuran'a bakarak nasıl bir "yol" izlemesi gerektiğini kolayca anlayabilir. Kuran'da haramlar oldukça azdır ve kesin ve net hükümlerle bildirilmiştir. Tartışmaya veya yoruma açık değildir. Örneğin adam öldürmek, zina etmek, faiz almak, domuz eti yemek, kan içmek gibi hükümler Kuran ayetleriyle kesin ifadelerle bildirilmiş olan haramlardır. Bu Kuran'ın önemli bir özelliğidir. Ayetleri kendi isteklerine göre yorumlayarak haram üretmeye çalışan kişiler daima kendilerince çıkarımlarda bulunurlar. Oysa Allah haramları kesin hükümlerle yasak etmiştir. Bu ayette olduğu gibi: 

O, size ölüyü (leşi)- kanı, domuz etini ve Allah'tan başkası adına kesilmiş olan (hayvan)ı kesin olarak haram kıldı. (Bakara Suresi, 173)

Allah Kuran'da, İslam adına haram ve helal üretecek olan kişilerin var olacağını şöyle bildirir:  
Dillerinizin yalan yere nitelendirmesi dolayısıyla şuna helal, buna haram demeyin. Çünkü Allah'a karşı yalan uydurmuş olursunuz. Şüphesiz Allah'a karşı yalan uyduranlar kurtuluşa ermezler. (Nahl Suresi, 116)

Peygamberimiz (sav)'in döneminden sonra, ayetin tasviriyle Allah'a karşı yalan uydurmuş olan çok geniş topluluklar türemiştir. Bu topluluklar Kuran'ı rehber edinmedikleri için dilediklerine haram, dilediklerine ise helal diyebilmişlerdir. Fakat öyle bir topluluk vardır ki, Allah onların şu özelliklerini asıl olarak vurgular: "Helal kılınan güzellikleri haram kılmaları". Rabbimiz Kuran'da şöyle bildirir: 

Ey iman edenler, Allah'ın sizin için helal kıldığı güzel şeyleri haram kılmayın ve haddi aşmayın. Şüphesiz Allah, haddi aşanları sevmez. (Maide Suresi, 87)

İşte dünya üzerinde "şeriat" adı altında uygulanan oysa tamamen İslam ile çelişen vahşet sistemini incelerken, kendilerine helalleri haram kılan, Kuran'dan tamamen uzak topluluklardan bahsedeceğiz. 

Önce Kuran ayetlerinde açıklanan gerçek şeriatı yani Kuran'ın doğru yolunu tarif edelim:
Kuran'ın şeriatı sevgi, saygı, her dinden, her fikirden insana şefkat ve koruyuculuk demektir. Kuran'ın şeriatı demokrasiyi şart koşar, fikir özgürlüğü hakimdir. Kuran'ın şeriatında insanlar bilgili, eğitimli, açık fikirli, karşı fikirlere saygılı, mutlu, dışa dönük, modern, kaliteli, ümitvar, sanat ve estetiğe önem veren, birliğe, dostluğa ve sevgiye değer veren insanlardır. Kuran'ın şeriatında nefret, tahammülsüzlük, çatışma, kavga, zorbalık, dayatma, tehdit, mutsuzluk, öfke ve savaş yoktur. Kuran ile ilgili bütün bu tanımları, kitabın ilerleyen sayfalarında ayetlerden delillerle açıklayacağız. 

Bu tariflere bakarak Kuran'ın şeriatına uygun bir İslam ülkesi şu anda dünyada var mı? Elbette yok. Bu şeriat, Peygamberimiz (sav) döneminden beri uygulanmadı. Şu anda şeriat ile yönetildiğini söyleyen ülkeler veya şeriat getirmek isteyen bir takım vahşet grupları, İslam'ın yerine koydukları bağnaz dinin şeriatını uyguluyorlar. Bir kısım yalan hadisleri kendilerine rehber ediniyorlar. Kuran'ı ise geride bırakıyorlar. 

Sonraki bölümlerde, şeriat iddiasıyla ortaya çıkan fakat öfke ve nefret saçan grupların bu şeriatın kaynağını nereden aldıklarını göreceğiz. Kendilerine rehber edindikleri bütün sahte hadisleri ve onların geçersizliklerini birer birer inceleyeceğiz. Bu toplulukların uydukları şeriatın Kuran'dan ne kadar uzak olduğunu ve asla bir İslam şeriatı olarak tanımlanamayacağını açık delillerle gözler önüne sereceğiz.